©

მომინდა ჩამომეთვალა გადაცემები და ა.შ. რომლებსაც კატეგორიულად არ ვუყურებ, ან ვერ ვუყურებ (ვერ დავამუღამე და მკიდია) და რომლებსაც ვუყურებ სიამოვნებით არ ვუყურებ: 1. ვანოს შოუს კომედი შოუს ქლაბ შოუს (კატეგორიულად!) 2. ვარსკვლავების აკადემიას ჯეოსტარს (მხოლოდ მეგობრებთან ერთად, თუ მათთან ერთად მოვხვდებოდი ტვ-სთან კონცერტის დროს. ადგილზე ვერკვეოდი ხოლმე მონაწილეებში და შემდეგ კვირას უკვე შედარებით გარკვეული ვუერთდებოდი. მათთან ერთად ყოფნა არ მეთმობოდა და ბოლოს შევეჩვიე ამ გადაცემასაც :) ) ჯეო-ბარს (მხოლოდ პირველში ვერკვეოდი ცოტა, ახალი იყო და ყველა ლაპარაკობდა, ასე რომ თავიდან სახელების დონეზე მაინც გავიგე. ჩართვით ვერ ჩავერთე და მერე უკვე აღარ დავინტერესებულვარ) 3. საინფორმაციო გამოშვებებს (საკუთარი ინიციატივით - არასოდეს. გამონაკლისი იყო აგვისტო) ვიდეო პატრულს (ანუ ღამე არა მშვიდობისას) კავკასიას - არც ერთ გადაცემას . მინდა რომ ეს სიხშირე საერთოდ დაიკარგოს, რომ არხიდან არხზე გადართვისასაც კი არ შემხვდეს საკანს (აღარ შემიძლია ამდენი მარაზმი ერთ პატარა ქვეყანაში) პროფილს - ამ გოგო...

ზღვა მომინდა უცებ. უცებ - გუშინ საღამოდან. მეგობართან ვისხედით. ეტყობა ზედმეტად კარგად ვგრძნობდი თავს, ეტყობა კი არა, ასე იყო. და ასეთ მდგომარეობაში (შუალედებში, როცა არ ვლაპარაკობდი, არ ვხუმრობდი და არ ვიცინოდი) გამახსენდა ის შეგრძნება, რაც ზღვაზე ყოფნისას მაქვს ხოლმე. შეიძლება ვინმემ გაიხსენა კიდეც და იმიტომ... შეიძლება იმიტომ, რომ იქ მყოფი დანარჩენი 6-დან 3-თან მაკავშირებდა ზღვური ასოციაციები. დანარჩენი 4-5 არ იყვნენ გუშინ სახეზე :) და კონკრეტულად რა მომინდა და სად? - გონიო!... ისევ გონიო, მიუხედავად ყველაფრისა, მიუხედავად შარშანდელისა... (ამ თემის გაშლას და ამაზე ლაპარაკს უკვე სასტიკაც ვაპროტესტებ) ხოდა სად გავჩერდიიი? ხო, სად და ზღვასთან. იცით როგორ მინდა, სხეულით რომ გრძნობ, ტკივილამდე რომ შეიგრძნობ, ისე რომ გინდა. აუუუუუუუ. ზღვის ყივილი :) აი ეხლა რას არ მივცემდი, ისევ გონიოში 3 ლარიან შეზლონგზე რომ წამომაწვინა, მზე იყოს, თუნდაც მწვავდეს, ისეთი და ზღვა - დეკორაციასავით მშვიდი, ოდნავ შშ-ს რომ შვება... და შეშრობას ველოდებოდე, რომ მერე ისევ ჩავიდე, მერე ამოვიდე, მოვწიო ჯერ კიდევ ს...

პოსტი-განწყობა მგონი დავბრუნდი დღეს საღამოს მივხვდი რომ დავბრუნდი :) მიყვარს ჩემი თავი ასეთი და მიყვარს რომ ვხვდები, ეს - ნამდვილია :) (როცა ცუდად ხარ, მიზეზით თუ უმიზეზოდ, როცა არ ხარ მშვიდად, როცა რაღაც გაწუხებს - არ გეხუმრება, ვერ იცინი ისე და ვერც ხუმრობ. ძველებურად რომ ვიწყებ ხუმრობას, ისევ ისე ლაღად რომ ვიწყებ სიცილს, სიმსუბუქეს როცა ვგრძნობ ისევ და მოდის და მოდის, ვერ/არ ვჩერდები, გულთან რომ მიღიტინებს სასიამოვნოდ და თვალებში "ეშმაკურად" მოხტუნავე ალს რომ ვგრძნობ სარკეში ჩახედვის გარეშე, მაშინ ვხვდები - ისევ კარგად ვარ, ძალიან კარგად. მაშინ ვხვდები, მე - დავბრუნდი!) როგორი საღამო იყო, იცით? - "хорошо сидим" ;) :) და განსაკუთრებით კარგი იყო იმიტომ, რომ ყველა ასე ვგრძნობდით თავს, ყველა (ეს ყველა მინიმალური ოდენობით ვიყავით და საკაიფოდ, ძალიან), ანუ ...მივე :D :) არის რაღაცეები, რაც არასოდეს უნდა შეიცვალოს, სულ უნდა იყოს შენს ცხოვრებაში

Rain Ursprünglich hochgeladen von 2create flickr-ზე გადავაწყდი და ძალიან მომეწონა ეს პატარა ვიდეო

გამოგიტყდებით, არ ვუყურებ საზოგადოებრივ მაუწყებელს. არც ძველი ფორმატი მხიბლავდა მისი და არც ახალს აღუფრთოვანებივარ. თუმცა არის ერთი-ორი გადაცემა, რასაც შეიძლება ”შეხედო”. მაგრამ რომ ჩაუჯდე და უყურო.... ნუ, მე - ვერ და ისე ეს ჩემი სუბიექტური აზრია გუშინ ”ცხოვრება მშვენიერია”ს მოლოდინში (ესეც იმიტომ, რომ ჩვენი სამსახურის შემოქმედებითი ჯგუფი, ანუ ”კრეატივი” იყო გადაცემაში და ამუშავებდნენ თემას ”უწიგნურობა საქართველოში”, შემდეგ კლიპიც გადაიღეს სახელდახელოდ, და მოკლედ ამიტომ მინდოდა ნახვა. ამ თემას - არ განვავრცობ). - ”რამდენჯერმე გადამერთო” და მოამბის ბოლოს კულტურის სიახლეებს მივუსწარი... საკუთარ მომხიბვლელობაში თავდაჯერებული წამყვანი გოგონა რამდენიმე წუთის განმავლობაში საუბრობდა იმაზე, რომ მარჯანიშვილის თეატრში დგამენ შექსპირის კომედიას ”ფიგაროს ქორწინება”! მიუხედავად იმისა, რომ გრიპმა საკმაოდ დამასუსტა, ძალიან მკვეთრი მოძრაობით წამოვიმართე ტახტიდან, სადაც წამოწოლილი ვიყავი, და ოჯახის წევრებს გადავხედე, რომლებსაც დაახლოებით იგივე რეაქცია ჰქონდათ. კარგი, გასაგებია, რომ შეიძლება ადამია...

2 მარტი თენდება რა საშინელი თარიღია. ვერ ვიტან! კიდევ ერთხელ ვერ ვიტან და ყოველთვის საშინელ თარიღად დამრჩება გონებაში. არ დაილია მიზეზები. ასე როგორ შეიძლება, ამდენი დამთხვევა, ამდენი მოულოდნელად ტკივილნარევი, უარყოფითი ან ძალიან ცუდი მოვლენის დამთხვევა ერთ დღეს?! მეგონა ასე მარტო ფილმებში ხდებოდა. არა. მარტო ფილმებში კარგი რაღაცეები ხდება, იმდენად კარგი, რომ რეალურ ცხოვრებაში შეუძლებელია. ცხოვრებაში... ცხოვრებაში სხვანაირად არის ყველაფერი. იმედია დღესაც და ვსო. წელს და ამით დამთავრდება. ერთი - დაბადება. დიდი ხნის წინ. იმ დღეს - მაშოკირებელი. იმედი მაქვს კარგად თუ არა ნორმალურად მაინც ექნება ყველაფერი ცხოვრებაში. ერთი - დაშორება. შარშან. ორი - გარდაცვალება. შარშან ერთი - "დაბადება". ხელოვნური. დაუბადებელი სიკვდილი. ხვალ. ტკივილი. დიდი. შოკი. განცდა. გამხნევება. უკეთესის მოლოდინში... ცხოვრება გრძელდება... .

"ღააააამის 5 საათია და ყველაფერი გენიალურადააააააააააა" :) ხო, ამის დასაწერად შემოვედი და კომენტარზე პასუხის გასაცემად :) გენიალური ნაწარმოებია და გენიალური ფრაზა და არ მკითხოთ რატომ არის ღამის (უფრო დილის) 5 საათზე (კაი, ხო, 20 აკლია 5-ს, დავამრგვალებ, რა მოხდა) ყველაფერი გენიალურად არის და "ვსო" :)