სიმღერსპრომტი

რაებში იხარჯებიო, მერე მეტყვიან... რა ვქნა, მე არ ვჯდები და ფიქრს არ ვიწყებ, მოდი ახლა რამეს დავწერ მეთქი (სერიოზულს ან არასერიოზულს). რაც მოდის თავში/ენაზე, მომენტალურად გადმომაქვს (ეს საუკეთესო შემთხვევაში, როცა კლავიატურა ხელთ არის).

აი ახლაც, მოვედი, ჩავრთე fეისბუქი და უცებ საიდანღაც, ღრმა ბავშვობიდან ამოტივტივდა მოტივი და ზედ ავტომატურად დაედო ჩემი სიტყვები. მეც აღარ დავახანე, ავდექი, მოვძებნე ის ნაცნობი მოტივი, რომელიც რობერტ ბარძიმაშვილის სიმღერა აღმოჩნდა (აი, კიდევ ერთი მაგალითი იმის, რომ დასაფორმატებელი მაქვს მეხსიერება და კარგად გასაწმენდი. მაგრამ ამას ვერასოდეს ვიზამ და ცხოვრების ბოლომდე კიდევ რამდენი სისულელე, ნაგავი, საჭირო თუ არასაჭირო ინფორმაცია დაილექება, წარმომიდგენია. და რა სიტუაციაში და როდის ამონათდება აქედან სიტუაციურად "შესაბამისი" ინფო სკაიპის ფანჯარასავით, ეს წინასწარ არასოდეს ვიცი. აბა, გეგონათ ასეთ სიმღერებზე გავიზარდე?! :))) ოოო, არრააა! :))) უბრალოდ მაგნიტურად თუ არ ვიცი, რა მეთოდით მამახსოვრდება ვერ აგიხსნით რაები და რა ოდენობით...). ჩავრთე და სიმღერის პარალელურად დაფიქრების გარეშე ავკრიფე ახალი ტექსტი ამ სიმღერისთვის.

გამოვიდა მოკლე ოდა ინტერნეტს/fb-ს/ბლოგს და მათ ფერთ.

მაშ, ასე. ჩართეთ სიმღერა, ეცადეთ რობერტის სიტყვებს არ უსმინოთ და კარაოკესავით მიადევნოთ თვალი ქვემოთ მოცემულ ტექსტს :)

გულმართალი კაცი მიყვარს
ფეისბუქზე ანთებული
ფრენდებისთვის გზად და ხიდად გადებულიიიი
არაფერი არ მებადა ვოლისა და ბლოგის გარდა
და ფრენდები მე ყოველთვის გვერდით მყავდააა

მეეე ინტერნეტი დამიჯერეთ მისთვის მინდა
დავწერო და ჩემს პროფილზე სტატუსებით დავიხარჯო
მეც დავიდო თქვენს ვოლებზე ერთხანს ბინა დეეე
გავიხააროოო

იქნებ ვერც ვთქვი რაც მინდოდა
მაგრამ პოსტი მქონდა გრძელი
ლაიქისთვის მე ვიქნები მადლობელიიი
არაფერი არ მებადა ვოლისა და ბლოგის გარდა
და ფრენდები მე ყოველთვის გვერდით მყავდაააა

მეეე ინტერნეტი დამიჯერეთ მისთვის მინდა
დავწერო და ჩემს პროფილზე სტატუსებით დავიხარჯო
მეც დავიდო თქვენს ვოლებზე ერთხანს ბინა დეეე
გავიხააროოო



p.s. Моя память играет со мной злые шутки...