სიმსუბუქე უპირველეს ყოვლისა

каждый воспринимает по мере своей истеричности
© by c. ანუ მე

წერილობითი კომუნიკაციის დროს, სხვადასხვა ჩათ-სისტემებსა და სმს-ებში სმაილის გამოყენება ყოველთვის არ არის საკმარისი. ხშირად, მაინც თავისებურად ესმით ინტონაცია. ეს, ალბათ, გამომდინარე თანამოსაუბრის ტიპიდან და მოც. მომენტში მისი განწყობიდან; სრულიად სხვა ტონალობა /ჟღერადობა შეიძლება მივიდეს თანამოსაუბრემდე, რადიკალურად განსხვავებული შენი განწყობისა და ტონალობისგან. იმდენად განსხვავებული, რომ შეიძლება უბრალოდ დაიბნე, გაოცებული დარჩე რეაქციით.

ან მე ვარ ასეთი და ძირითადად "გატარება"-ს ვამჯობინებ, სიტუაციის არაფრის გამო დაძაბვის და თანამოსაუბრის ტყუილ-უბრალოდ (გ)ანერვიულების თავიდან ასაცილებლად, და ან მართლა ასეა სწორი და ასე ჯობს(გე). მით უმეტეს, თუ ადამიანს კარგად იცნობ და უფრთხილდები, თუ შენს ინტერესებში არ შედის მისი გაბრაზება (და თუ ეს შენს ინტერესებშია, მაშინ, პრინციპში, იმაზე არ შეწუხდები, რომ რამე არასწორად გაიგო. პირიქით, ისე დაელაპრაკები, რომ თავიდანვე სწორად გაიგოს ყველაფერი და შესაბამისად გაბრაზდეს კიდეც :))) )

ზოგადად, ძალიან ცუდია, როდესაც მიგაწერენ იმას, რაც არა თუ არ გაგიკეთებია და არ გიგულისხმია, არამედ არც კი გაგივლია თავში. მაგრამ როდესაც ეს არ ეხება არჩადენილ დანაშაულს და სასჯელით არ გემუქრება, გადატანადი და ადვილად მოგვარებადია ხშირ შემთხვევაში :) თუმცა, მაინც არასასიამოვნოა. არასასიამოვნოა თავის მართლებაც, უბრალოდ იმიტომ, რომ სხვანაირად აღიქვეს შენი საქციელი/ნათქვამი.
ეს რეალურ ცხოვრებაზეც ვრცელდება, და არა მარტო ვირტუალურ თუ ფიჭურ კავშირზე.

აბა, დავიკიდოთ ამ დროს? ალბათ გააჩნია, ვინ დგას მეორე მხარეს. აქ, ალბათ უნდა ჩავრთოთ პრინციპი: "ზოგჯერ თქმა სჯობს არათქმასა, ზოგჯერ თქმითაც დაშავდების". ოღონდ ჩავრთოთ სწორად. ხშირად, უბრალოდ არ ღირს თქმა, იმიტომ რომ წინასწარვე იცი, მაინც არასწორად აღიქვამენ შენს ნათქვამს(неверно истолковать - აი, ზუსტი შესატყვისი!), ან არ მოინდომებენ გაგებას, ან უბრალოდ იცი - შედეგი არასასურველი იქნება. სულ ერთია, ეს შენი საქციელის/ნათქვამის არასწორად აღქმას ეხება, თუ ზოგადად სხვის ქცევას. თუმცა, ზოგჯერ, პირიქით - ართქმით დაშავდების.

დავუბრუნდეთ საკომუნიკაციო (წერილობით კომუნიკაციის) საშუალებებს. ხან - პირიქით ხდება. ისეთი ადამიანი და ისე тонко მიხვდება უცებ სულ რაღაც 2, ნეიტრალური წინადადებიდან შენს განწყობას და ხასიათს (თან მასთან არანაირ კავშირში), რომ გაოცდები. წამის მეათასედით, (უსაფუძვლოდ) შეგეშინდება კიდეც, მიზეზსაც არ მიხვდეს ბოლომდე. :) მაგრამ გესიამოვნება სადღაც...

მოკლედ, ასეა თუ ისე, მე, ყველა ვარიანტში, მაინც სიმსუბუქის მომხრე ვარ, ყოველთვის და ბოლომდე, ან იქამდე, სადამდეც ამის საშუალებას იძლევა სიტუაცია (იქნება ეს შ). რატომ უნდა მოიშალო ნერვები, თუ შეგიძლია - არ მოიშალო :)))


ეპილოგი:
თუ მაინცდამაინც გაგიჩნდათ შეკითხვა - "რა მოხდა?", აქვე გიპასუხებთ - არაფერი, სრულიად არაფერი. უბრალოდ ბრძნადმეტყველების ხასიათზე ვარ :) და როგორც ჩემმა მეგობრებმა კარგად იციან, ცოტას ვლაპარაკობ, მაგრამ ბევრს ვწერ და თუ ერთი გამეხსნა წერის სურვილი, მერე ვეღარ ვჩერდები :)

კიდევ არის თემები, რომლებიც მიტრიალებს თავში, მაგრამ ყველაფერზე ხომ არ დავწერ :))

ზებანალურ, მაგრამ მუდმივად აქტუალურ თემაზე ხომ არ დავწერო?! მაგ. - ქალი და მამაკაცი სხვადასხვა პლანეტიდან არიან - :)))))))))))
ან: "Счастье мужчины называется: я хочу. Счастье женщины называется: он хочет" (ნიცშე) :))

და საერთოდ, რაც ჩემს დაწყებულ და მიტოვებულ დისერტაციში არ დამიწერია და რაც კი წამიკითხავს და გადამიმუშავებია ფურცელზე თუ თავში მთელი ის წლები, აქ ხომ არ გადმოვიტანო? :))))