поворот

სიზმარი დამთავრდა
დაიწყო ახალი
ვარიაციები თემაზე
ცხოვრება
გრძელდება
დღეები
მიჰყვება ერთმანეთს
საათის გვიხდება
ხშირად გასწორება.
ავდგები წავიდეთ
იქნება ისევე
გველიან გვიცდიან
ღამეებს ითვლიან
იქნება ღიაა
ისევე კარები
იქნება სიჩუმეს
ხმაურში გვიცვლიან.
შორია ძნელია
გზა აღარ მთავრდება
სხივები ვარსკვლავებს
უთმობენ ადგილებს
შენ მარტო არა ხარ
თითებზე შემეხე
გვერდზე ჩემი სუნთქვა
გზას გაგიადვილებს.
ცისფერი ფურცელი
ზედ თეთრი ლაქებით
დისკოთი რომელიც
ყველაფერს ანათებს
მერე უხილევი
ხელით დაქცეული
მას შავი მელანი
ღამედ გადააქცევს.
თითქოს ფანტაზია
არ აქვს ოპერატორს
თენდება
ღამდება
ღამდება
თენდება
კადრები გარბიან
ფონი კი ერთია
და ბოლოს ამ ფონზე
საათი ჩერდება...

Comments

Anonymous said…
შენია?

არა ასე უნდა მეკითხა

Seania?

:))))

kaia visicaaaaaaaaaa
Saturday, July 28, 2007 5:14:00 PM
Anonymous said…
kargia. visia, martla?
Monday, July 30, 2007 11:02:00 AM
Anonymous said…
მცოდნე ბრავო, ცაის:-) მაგარი ხარ
Wednesday, August 01, 2007 4:28:00 PM
Anonymous said…
და ვე ცი....

და მე ეჭვიც არ მეპარებოდა...

ბევრს არ ვიტყვი.

ძალიან კარგია, დავუმუღამე და ეს მსიამოვნებს
Wednesday, August 01, 2007 9:41:00 PM
© said…
ნეტა ვინმე თუ მიხვდება სათაურის არსს, ანუ რატომ დავარქვი. ტო ესწ კი არ დავარქვი, პრინციპში, სახელებს არ ვარქმევ, რა... ასოციაცია მაქვს ამ ლექსზე ასეთი და იმიტომ...
Friday, August 03, 2007 5:22:00 PM
Post a Comment

Popular posts from this blog

14 დღე ევროპის გარშემო. კარი პირველი

Image
Spree-დალეულის დღიური.  ბერლინი, მიუნხენი,  -> ვენა 29.09.23 ბერლინი როგორია ბერლინი? მეექვსე დღეა აქ ვარ და დღეს საღამოს, როცა უკვე ყველაზე მეტი თავისუფალი დრო მქონდა, ნელ-ნელა მივხვდი, რომ აი ახლა დავიწყე ბერლინის კარგად შეგრძნება. აქ 2 დღით არ უნდა ჩამოხვიდე. და პრინციპში, უბრალოდ ტურისტად ჩამოსვლაც არ კმარა, მგონი. აი მე ალბათ იდეალური ბალანსი გამომივიდა ყოველდღიური საქმიანი ცხოვრების, ბერლინის ყოველდღიურობის თუნდაც ნაწილობრივ აღქმის და ტურისტულად ბოდიალისაც. 01.10.23 მიუნხენი სანამ ბერლინზე რამეს დავწერდი, უფრო სწორად წერის გაგრძელებას შევძლებდი, ამასობაში წამოვედი კიდეც, ჩავედი მიუნხენში, ერთი სრული დღე დავყავი იქ და ახლა უკვე ვზივარ ვენისკენ, უფრო სწორად ბუდაპეშტისკენ მიმავალ მატარებელში, მაგრამ მე ვენაში ჩამოვდივარ.  კარგია, რომ ადგილი დავჯავშნე ბილეთის ყიდვისას, სხვა შემთხვევაში მეც ფეხზე დგომა მომიწევდა გასასვლელში, როგორ აი ამათ. როგორც იმ ბიჭსაც, გვერდზე რომ მეჯდა. ვერ დავჯავშნე საიტიდან, გაჭედაო, შემომჩივლა, როცა განვთავსდი. ცოტა ხანი ამაზე ვისაუბრეთ და მერე ფანჯრისკენ
Read more

ყავის მარცვლები შენ დაშლილ თმაში

Image
წადი, გამოიცვალე, გადაივლე, იცურავე, ამოდი, გადაივლე, გამოიცვალე... სანამ აუზზე მიხვალ, ყოველთვის გეზარება ცოტა მაინც მთელი ეს პროცედურები. მაგრამ ხელის პირველი მოსმა და ყველა ფიქრი ქრება. გასახდელში ხმაურია. მუსიკის გამო არა, მომხმარებლების გამო. ეს ის გოგოა, ძალიან რომ ჰგავს ერთ მსახიობს და დარწმუნებული ვარ, იცის კიდეც. კი, მომწონს გარეგნულად. ტანიც ძალიან კარგი აქვს, მაგრამ... სასტიკად მეგოიმება. გინდა სნობი მიწოდეთ და რაც გინდათ. მე ვფიქრობ, გოიმობაა, დიახ, ზუსტად და უკულტურობაა, ასეთ ადგილას, სადაც საჯარო სივრცეა და მარტო არ ხარ, ამხელა ხმაზე ილაპარაკო და იხმაურო. არა, არ მაწუხებს მე პირადად, მაგრამ ჩემი აზრი ასეთია ამ ქცევაზე. ეხ, იხმაურონ სადაც უნდათ, ჩავედი მე აუზზე.  ვიცოდი, რომ შაბათს საღამოს ცოტა ხალხი დამხვდებოდა. სამიდან 1 ბილიკი შევარჩიე, სადაც მხოლოდ 1 ადამიანი დაცურავდა და დავიწყე... სადღაც 15 წუთის შემდეგ შუა ბილიკი სრულიად გათავისუფლდა. იქ გადავინაცვლე და ზურგზე დავწექი. ვაშა! ფანჯრები გაუწმენდიათ! ერთი სიამოვნებაა ღამის აუზში ზურგზე ცურვა და საკუთარი ანარეკლის დანახვ
Read more

ხოშ-გელდი, ძმაო! მე ვარ მდიდარი..

Image
ყოველ ჯერზე, აი ყოველ ჯერზე ამ სიტყვების გაგონებაზე "კაკო ყაჩაღი" მახსენდება თავისი "ხოშ-გელდი ძმაო"თი. რა სიტყვების და xoş gəldin. რაც, როგორც მარტივად მიხვდებით, აზერბაიჯანულად ნიშნავს "კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება".  სად ვზივარ? რა თქმა უნდა სტარბაქსში. შავი ჩაის და mosaic cake-ით. ხვალ პარასკევია, თან 14 თებერვალი და წარმომიდგენია, რა ამბავი იქნება აქ. საყვარელ ადგილას დაჯდები კი არა, ახლოსაც ვერ ჩაივლი. ხოდა დღეს, სამსახურიდან გამოსულს ნახევრად ცარიელი და ჩემი ადგილი - თავისუფალი დამხვდა და სასწრაფოდ განვთავსდი.  წინა დღეებში რამდენიმე სხვადასხვა თემა - ბლოგის თემა მიტრიალებდა თავში. ახლა ცოტა აიზილა და არ ვიცი, შემიძლია თუ არა აზრების დალაგება და ვარ თუ არა რომელიმეს წერის განწყობაზე. ამიტომ უბრალოდ თითებს მივყვები. ხომ არის, ფეხებს რომ მიყავხარ და შენც მიყვები, სადაც წაგიყვანს. მე თითებს მივყვები.  (უკან მივიხედე, და ამასობაში რიგიც კი დამდგარა. იმიტომ ისმის ასე გამუდმებულად ბარის უკან მდგომი გოგონას xoş gəldin.) ყურზე ხელი მომიხვ
Read more