©

წიგნი გვქონდა ასეთი სახელით. მახსოვს. თვალწინ მიდგას. ჯერ კიდევ ბავშვობიდან მახსოვს. და მახსოვს რომ ძალიან მომწონდა ეს წიგნი. უნდა მოვძებნო... იმპრესიონისტებზე და პოსტიმპრესიონისტებზეა. მიმოხილვაა პერიოდის, ცოტ-ცოტა ყველაზე წერია და მერე რეპროდუქციებია. პატარა ფორმატის წიგნია. მაგარ ყდიანი და ყდაზე არის გადაკრული ფურცელი, სადაც გოგენის ტაიტის სერიიდან არის ერთ-ერთი ნახატი. ვგიჟდები... და შიგნითაც რაც არის... ჯერ კიდევ როდის მომწონდა... ხო, მაგრამ პრინციპში ეს პირდაპირ კავშირში არ არის იმასთან, რაზეც დავიწყე წერა. სათაური მოვიდა თავისთავად და ამან განაპირობა ასეთი გაგრძელება რა და... ძალიან გვიანია ამისათვის, მაგრამ მაინც - ისეთი შეგრძნება მაქვს, თითქოს მზე ჩამეღავარა სულში, სადღაც შიგნით ჩამეღვარა. და მაგარია :) შეიძლება გაზაფხულის ბრალია. მიუხედავად იმისა, რომ სულ ვიძახდი, არ მევასება ეს გარდამავალი პერიოდები, ზამთარი და ზაფხული მიყვარს მეთქი, მაინც ჩემდა დაუკითხავად შემოიპარა მზე ჩემში. მაინც ძალიან მიყვარს ეს საოცარი ქმნილება. მზის ენერგიაზე ვმუშაობ ხოლმე ხანდახან, ასე მგონია :) და ...

draft ტვინშია სულშია გონებაშია მოგონებებშია მეხსიერებაშია თვალებშია ხანდახან - ფურცლებზეც არის. გაფანტული ჩემშია draft

არაფერი, რა. ჩანთა მაქვს ერთი, ბერლინიდან ჩამოტანილი, დიიიდი ჩანთაა, საკაიფო, შავი და წინ დიდ ფერად კვადრატებში დიდი BERLIN დაახლოებით ასე : B E R L I N :) დღეს ჩვეულებრივი ან თუნდაც არაჩვეულებრივი ჩანთის ნაცვლად ამით რომ გავიჩითე სამსახურში (ვარჯიშის ტანსაცმლის წასაღებად და მსგავსი მიზნებისთვის არაჩვეულებრივად გამოდგება), ყველას ყურადღება მიიქცია რა თქმა უნდა, და განაკუთრებით მათი, ვისაც იქააური ჰაერი ჩაუყლაპავს ოდესმე - ვააა, რა მაგარი ჩანთაა! - :) ხო, ბერლინში ვიყიდე - უი, იცი მე მივდივარ ეხლა - აუ მართლაააა?! - ეს წაიყვანე, რა :)))) - ჩართვა გვერდიდან - 1 კვირით მიდიხარ? - მეორე გვერდიდან - არა, 4 დღით - მიწას ემთხვიე ჩემს მაგივრად, მიწას! ! ! :)) - ჰაერს ჩამოგიტან! :) - ხო, ღრმად ჩაისუნთქე, დაიგუბე პირში და ისე ჩამომიტანე :D - არა, მართლა! იყიდება, იცი?! - რააა? - სამივე მხრიდან - ხო, ქილებში იყიდება ჰაერი! მართლა ჩამოგიტან, ნახე თუ არ ჩამოგიტანო! :) - ვააა! აუ მინდა! ჩამომიტანე მართლა! :) და კიდევ ბევრი - :) :) :) დერეფანში მხიარულება შენიშნეს და დაინტერესდნენ. - ...

მინდა, მინდა, რა, ძალიან მინდა ლებედევის სტუდიაში მუშაობა. კოპირაიეტერად :) საინტერესო და კრეატიული სამსახური მინდა, შემოქმედებითად დახარჯვა მინდა, სიამოვნების მიღება ამით და შედეგის დანახვა ეხ... ხო, ვინც არ იცის და აინტერესებს შედით Артемий Лебедев -ის საიტზე და...

ძნელია როცა იმ წამსვე არ წერ, რასაც გრძნობ და ხედავ და ფიქრობ რომ აი, ამას დავწერ... მერე ვეღარ წერ, რა აი დღეს დილას ადრე ასათიანის ქუჩაზე და იერუსალიმის მოედანზე მიღებული შთაბეჭდილებები მინდოდა დამეწერა კიდე, ჩემი პარასკევი-შაბათი-კვირის შესახებ მინდოდა დამეწერა, კიდევ იმაზე, თუ როგორ მიყვარს ჩემი მეგობრები და სიცილი :) და კიდევ ის, რომ როცა დატვირთულია პარასკევი საღამო და შაბათ-კვირა თუნდაც მცირე მოვლენებით, როცა ბევრს დავდივარ და ბევრ ხალხს ვანხულობ, სხვადასხვა სფეროებს ვედები და სხვადასხვაგვარი ემოციებია, ასე მგონია რომ ეს ყველაფერი დიდხანს გრძელდება და ეღარ ვგრძნობ რომ სულ რაღაც ორი დღის წინ იყო სამუშაო დღე და ხვალაც ისევ იგივეს ვუბრუნდებით რაღაცნაირი კუნძულებივით არის ეს უიქენდები. პატარა შვებულებუკებივით. განსაკუთრებით კი ლონგ უიქენდები და სიამოვნებით გავატარებდი ცხოვრების დიდ ნაწილს ამ კუნძულებზე :)

ხო, მოკლედ ეს ის ფოტოა, ერთ-ერთ ძველ, არც ისე ძველ, დეკემბრის პოსტში რომ უნდა ყოფილიყო - ერთი მეგობრის ერთ-ერთი სახლის ერთ-ერთი სართულის ერთ-ერთი ბუხრის ერთ კუთხეში ნაპოვნ ერთ-ერთ ჟურნალში აღმოჩენილი ერთი ფოტო მაქვს და დავდებ ბარემ და მორჩა დღეს, ძილის დროა. მარტო ძილის. ზოგისთვის - წყვილად ძილის. მშვიდი ძილის. ან მშფოთვარე ძილის. ერთისულიგაქვსროდისდაიძინებ ძილის. ხვალ დილით რომ ადრე უნდა ადგე და იმიტომ იძინებ ძილის ვიცი რომ არაერთგან და არაერთხელ დამიწერია ცოის სიმღერიდან ეს სიტყვები, მაგრამ მიტრიალებს შიგნით და უნდა დავწერო Уже поздно все спят и тебе пора спать, Завтра в восемь утра начнётся игра Завтра Солнце встанет в восемь утра. Крепкий утренний чай, крепкий утренний лёд, Два из правил игры, а нарушишь - пропал. Завтра утром ты будешь жалеть, что не спал

დიახ, დიახ, ზოგიერთი თქვენგანი (თუ, რა თქმა უნდა შემოვა ვინმე და ნახავს :D ) მიხვდება რა არის ეს. რორშახის ტესტია. საინტერესო მოვლენაა ეს საერთოდ და მეთოდი, დიაგნოსტიკური მეთოდი, რომელსაც ფსიქოლოგები/ფსიქოთერაპევტები და ალბათ ფსიქიატრებიც იყენებენ. დაწვრილებით ამის შესახებ ინფორმაცია რა თქმა უნდა ვიკიპედიაში შეგიძლიათ ნახოთ. თუმცა დაწვრილებით არ არის იქ... ნახავთ, რა, თუ დაგაინტერესებთ. მე დიდი ხნის წინ დამაინტერესა და ვნახე. ხოოოო და კიდე შეგიძლიათ ბრედბერის ეს მოთხრობაც წაიკითხოთ, საკაიფოა :)

რა უცნაურია, რაც კომპი ვიყიდე და ინტერნეტი სახლშიც მაქვს, ერთხელაც არ დამიწერია აქ. არა და ვფიქრობდი რამდენ რამეს დავწერ და დავდებ, ღამე შევალ ხოლმე მეთქი... მაგრამ რად გინდა, რა რამდენიმე დღის წინ მეგობრებს რომ ვამცნე ამ ახალი შენაძენის შესახებ, ერთ-ერთი დაინტერესდა - რად გინდა შენ სახლში ინტერენტი, მაინც არ ხარ სახლში, თუ პირველიდან დილის რვამდე გჭირდებაო... ? :) ეხ, რა ვიცი, რა ვიცი საერთოდ რაღაც დამემართა და ვეღარ ვწერ და ძველ ნაწერებსაც არ ვდებ რატომღაც, 13-ის ”გაგრძელებაც” არ დავდე... გაგრძელება არ ეთქმის იმას, უბრალოდ ნაწილებია... და ისე, რისი თქმა მინდოდა?! ხო, მაგარი ამინდი იყო დღეს. ვიცი რომ ბევრი არ დამეთანხმება და გადაირევა, მაგრამ რა ვქნა :) მიყვარს ეს ოხერი ზამთარი თავისი სილამაზეებით და მაროზნაია სვეჟესწით :) ა საღამოს იცით რა ხდებოდა ესე 9 საათზე?! სერიოზული ნამქერი და თოვა იყო. ზღაპრისეულად თოვდა და იყო მართლა ულამაზესი და ძალიან კმაყოფილი ვიყავი რომ სწორედ იმ დროს მოვხვდი გარეთ და ფეხით გასეირნების შესაძლებლობა მომეცა :) მართლა ულამაზესი იყო და ფანტასტიური განწყობა და...

. შესავალი იხილეთ აქ 1-13 შუქნიშანზე დიდხანს ენთო წითელი. ძალიან დიდხანს. ან შეიძლება მოეჩვენა. მერე მარჯვენა კარი გაიღო და ჩაჯდა. სულ სველი იყო. კანკალებდა. ერთი გახედა და დაძრა. მექანიკურად ჩართო ”დვორნიკები”. მაგრამ მალევე მიხვდა რომ არ წვიმდა. მშრალი ყინვა იყო. და საერთოდ, ნალექი ამ ადგილას მხოლოდ ყავის ჭიქაში თუ იქნებოდა... - აქაური ხარ? - არც კი შეუხედავს - არა - და თითქმის გამჭვირვალე თხელი თითით რაღაც დაწერა დაორთქლილ მინაზე. შიგნით უკვე სითბო იყო და ასოებმა მალე დაიწყო ჩამოშლა. მაინც მოასწრო წაკითხვა. - აა - ინდიფერენტულად გასაგები კომენტარი. სიჩქარეს მოუმატა. უკვე აღარ აკანკალებდა.

ღამე. სანაპირო. მანქანა. ორი. ერთი - წინ. ორივე გაჩერებული. შიგნით ახალდასხმული სუნამოს სუნია. და სიგარეტის. და სიცილის სუნი. ცოტა - მოლოდინის. მეორეში - არ ვიცი. ოდნავ ჩამოწეული ფანჯარა. ცივა. ნამძინარევი სახე. აშკარად. სითბოგამოყოლილია. წამოწოლილი მაინც იყო. მაიკაზე ნაჩქარევად გადაცმული ჯემპრი. ჯინსებიდან ნახევრად ამოჩაჩული მაიკა. თეთრი. ჯემპრიც აჩაჩულ-დაჩაჩული. სასაცილოდ და თან თბილად. რაღაცნაირი уют აქვს გამოყოლილი. და ღიმილი. მაინც იღიმება. მოლურჯოდ იღიმება. ამ ღამეშიც იგრძნობა ფერი.... ოდნავ გვერდზე გადახრილი თავით გიყურებს გარედან. ხელში თეთრი ჭურჭელი. ეხლა წავა. და მოვა. და დაგეხმარებათ. მერე რა, რომ გააღვიძეთ...

დიდი ხნის წინ ვთქვი ფოტოები უნდა დავდო მეთქი, ოღონდ გონებაში აღბეჭდილი, თვალებით გადაღებული, ფოტოები, რომლებსაც ვერ დახევ და ვერ გადაყრი, სადაც ემოციაც ჩანს და გრძნობაც, სადაც სურნელიც შეიძება შეიგრძნო, სითბოც და სიცივეც. ფოტოები - კადრები - აღწერილი... სიტყვიერი ფოტოები ხოდა დროა დავიწყო. სულ ვდებ და ვდებ.იმ ფოტოთი დავიწყებ, რომლიდანაც გამიჩნდა საერთოდ ამ ”არაჩვეულებრივი გამოფენის” იდეა. დავიწყებ, თორემ გახუნდება ამასობაში. შემდეგი პოსტიდან.

ისევ ის ხმა. ესე იგი ცხრის ნახევარია. ნახევარი საათი კიდევ გაქვს. 11-11 წუთიანი შუალედებით. და ყველაზე მაგრა ამ დროს გძინავს, ყველაზე გემრიელად. ყველაზე მაგარი 11 წუთი... :) 9 საათზე აიძულებ თავს თვალი გაახილო. კიდევ 10 წუთი გჭირდება იმისთვის რომ ადგე. ხალათი. აბაზანა. я продолжаю простые движения უკანა გზაზე საათი - 09:30!!! როგორც ყოველთვის. იშვიათად - 09:25. ზაზუნას დღეა, აბა რა. ოღონდ საათზე სხვა ციფრებია... და იმ სიმღერითაც არ იღვიძებ... მერე ისევ ჩვეული მოძრაობები. ფანჯარა. ფანჯარასთან გაზის გამათბობელი. ზედ ტანსაცმელი, გასათბობად დაფენილი. გაიხადე. ჩაიცვი. თან გარეთ იყურები, უსასრულობაში, ჯერ კიდევ полусонная და მაგრა გკიდია გხედავს თუ არა ვინმე. რა თქმა უნდა ვერ ასწრებ ჭამას. კიდევ რაღაცეებს ვერ ასწრებ. იკიდებ. სარკე. პალტო. ჩექმა. ლიფტი. ეზო. ქუჩა. ეზო. ლიფტი. ლოდინი. პრივეტ. გვაგვიანდება? არა, ვასწრებთ, თუ დროზე ჩამოვიდა ლიფტი. მერე ვიღაც გაგჭედავთ. ვიღაცას შეეშინდება. დგეხარ მშვიდად. იცი - ეხლა ივლის ძალინ ნელა, მერე მესამეზე გაიღება კარი, იქ იქნება კედელი, მერე ისევ დაიხურე...

იუბილე იყო. 70 წლის იუბილე მაგარი ვინმე იყო. ძალიან...