შესავალი
ეს, შემდეგი პოსტის (ლექსის) ერთგვარი შესავალია. უბრალოდ, ცალკე დაწერა ვამჯობინე, ასე უფრო აღქმადი იქნება, ჩავთვალე.
პერიოდულად, ალბათ უფრო ისეთ პერიოდებში, როდესაც რაღაცის კითხვას დავამთავრებ და ახალი ჯერ არ დამიწყია, არა და რაღაც მინდა, 5 წუთის საკითხავი მაინც, რომ ძილის წინ წავიკითხო და მერე თუნდაც ანთებულ სინათლეში ჩამეძინოს, ვაღებ ქვედა უჯრას და ვიქექები ბლოკნოტებში და ფურცლებში. არც ისე ძველია უკვე ეს ყველაფერი. ბევრი ძველი და ალბათ ძირითადად ყველაფერი გადავყარე. ხოდა, სადღაც უახლესი ისტორიაღა შემოინახა ერთმა უჯრამ.
და ასეთ პერიოდებში ვაწყდები ძველ ჩანაწერებს და ვკითხულობ. ხანდახან ვიხსენებ, ვახერხებ აღვიდგინო განწყობა, ხან - ვერ. ან, კი ვიხსენებ, მაგრამ მიუხედავად წლებით არც ისე დაშორებისა, მაინც მეშორება და ცოტა მეუცხოება რაღაცეები. ხან - არა. ხან უბრალოდ ვერ ვიხსენებ, რატომ დავწერე.
ამჯერად კიდევ ერთი ლექსი აღმოვაჩინე. არც ისე ძველი ყოფილა, მაგრამ სულ არ მახსოვდა, რომ დამიწერია. არც ის მახსოვს - რა დროს, რატომ, რა ეტაპი იყო... უბრალოდ შევუბერავ სულს, რომ მტვერი გადაიწმინდოს და დავდებ.
მიუხედავად იმისა, რომ ეს ლექსი სულ არ შეესაბამება ახლა ჩემს განწყობას, განწყობას, რომელსაც მე "მზე ოქროს ჩარჩოში" ან "life, oh, life"-ს დავარქმევდი, იყოს, მაინც დავდებ, სანამ ისევ დამვიწყებია.
პერიოდულად, ალბათ უფრო ისეთ პერიოდებში, როდესაც რაღაცის კითხვას დავამთავრებ და ახალი ჯერ არ დამიწყია, არა და რაღაც მინდა, 5 წუთის საკითხავი მაინც, რომ ძილის წინ წავიკითხო და მერე თუნდაც ანთებულ სინათლეში ჩამეძინოს, ვაღებ ქვედა უჯრას და ვიქექები ბლოკნოტებში და ფურცლებში. არც ისე ძველია უკვე ეს ყველაფერი. ბევრი ძველი და ალბათ ძირითადად ყველაფერი გადავყარე. ხოდა, სადღაც უახლესი ისტორიაღა შემოინახა ერთმა უჯრამ.
და ასეთ პერიოდებში ვაწყდები ძველ ჩანაწერებს და ვკითხულობ. ხანდახან ვიხსენებ, ვახერხებ აღვიდგინო განწყობა, ხან - ვერ. ან, კი ვიხსენებ, მაგრამ მიუხედავად წლებით არც ისე დაშორებისა, მაინც მეშორება და ცოტა მეუცხოება რაღაცეები. ხან - არა. ხან უბრალოდ ვერ ვიხსენებ, რატომ დავწერე.
ამჯერად კიდევ ერთი ლექსი აღმოვაჩინე. არც ისე ძველი ყოფილა, მაგრამ სულ არ მახსოვდა, რომ დამიწერია. არც ის მახსოვს - რა დროს, რატომ, რა ეტაპი იყო... უბრალოდ შევუბერავ სულს, რომ მტვერი გადაიწმინდოს და დავდებ.
მიუხედავად იმისა, რომ ეს ლექსი სულ არ შეესაბამება ახლა ჩემს განწყობას, განწყობას, რომელსაც მე "მზე ოქროს ჩარჩოში" ან "life, oh, life"-ს დავარქმევდი, იყოს, მაინც დავდებ, სანამ ისევ დამვიწყებია.
Comments