არ ვიცი ეს ინტუიციაა, ერუდიცია თუ უბრალოდ დამთხვევა. ბოლო რამდენიმე დღეა ესენინის ორი ლექსი მახსენდება. მთლიანად არც ერთი მახსოვს ზეპირად, მაგრამ ორივედან რამდენიმე ნაწყვეტი მიტრიალებს თავში. წუხელ ძველ ჩანაწერებს გადავაწყდი. ზუსტად ამ პერიოდის ჩანაწერებს, ოღონდ რამდენიმე, პრინციპში ბევრი წლის წინანდელს. და რას გადავაწყდი იქ?! ესენინის ზუსტად ამ ორი ლექსის თარგმანს. ორივე მითარგმნია თურმე ოდესღაც ნაწილობრივ. რომ წავიკითხე, მერეღა აღვიდგინე. ვასრულებ და გადმომაქვს. ყოველგვარი პრეტენზიების და ამბიციების გარეშე.
ორიგინალი იხ. ამ ბმულზე
*****
გიყურებ, მტკივა და ვგრძნობ სინანულს
და სულში ისევ სევდა მეღვრება
ამ სექტემბრიდან შემოგვრჩა მხოლოდ
ტირიფის ტოტის შემოფეთება
სულ სხვა ტუჩებმა წამართვა ისევ
შენი სხეულის გემო და სითბო
და ჩემი სული, გადაქანცული
წვიმად იღვრება და შველას ითხოვს
მაგრამ არ ვნანობ, არც მეშინია
სხვა სიხარული მომელის მალე
აქ კი რა დარჩა, მხოლოდ-ღა ყვითელ
დამჭკნარ ფოთოლთა ცივი სიმრავლე
მე არც მინდოდა, არც მიცხოვრია
ღიმილიანი, მშიდი ცხოვრებით
არც გზა მივლია დიდი, თუმც ეს გზა
მოფენილია სულ შეცდომებით
ახლა ვიცინი - როგორ აეწყო
და ისევ როგორ ეწყობა გზები
ვეღარ გაარჩევ, სასაფლაოა
თუ ბაღში ბებერ არყის ხის ძვლები
ჩვენც ასე წავალთ, ასე გავქრებით
სიცილ-სიცილით, დავჭკნებით მალე
ზამთრის ყვავილს ნუ გაეტირები,
შენ შეცდომები შენი ინანე!
Comments