©

მივხვდი, რატომ ვერ ვწერდი ამდენი ხანი. ერთ-ერთ მიზეზს მივხვდი. მუსიკას არ ვუსმენდი და იმიტომ. მაქვს უმუსიკობის პერიოდები. არა და არ შემიძლია ცხოვრება მის გარეშე :) დღეს ”გამოსასვლელი დღე” მოვიწყე. საღამო, უფრო სწორად. ყველასგან და ყველაფრისგან დავისვენე. მხოლოდ ერთი სტუმარი, ხანმოკლე სასიამოვნო ვიზიტით. მერე უარი ვთქვი მიპატიჟებებზე, ჩეთზე, ფორუმზე, კაფეზე, სტუმრად წასვლაზე და თან ხელისშემწყობი სიტუაცია - სახლში მარტო. მუსიკა ჩართული, ამ ფონზე ლაგება მეხალისება კიდეც. და წამოვიდაააა... თან როგორ და რამდენი. აიშალა აზრები, ფიქრები. ფურცლები იშლებოდა თავში. ისე, რომ დაწერას ვერ მოვასწრებდი. კადრები... სიტყვები... შეგრძნებები... მუსიკამ აშალა. და სხვადასხვა მუსიკას, სხვადასხვა რაღაც მოჰქონდა. ხო, ვერ დავწერე და არც დავწერდი. ამდენს ვერ გადმოვიტანდი. საიდან დამეწყო. რა შეიძლებოდა და რა არ შეიძლებოდა დამეწერა. არა. არ ვახარისხებ. პირდაპირ ვწერ. მოდის და ვწერ. მაგრამ ახლა არ გამოვიდოდა. წერას კი არა, ფიქრსაც მართავს აშკარად. რაზეც არ ვფიქრობდი, ისიც ამიშალა და ამიწეწა. რაც არ მახსოვდა - ისიც...

. სტალკერი გამახსენა ამ ფოტომ რატომღაც...

. 1-13 ”მახსოვს. ხანდახან ’მახსოვს რომ მოვკვდები’. სულ - არა. არც არავის გვახსოვს. არა და... როგორ ვცხოვრობთ, არა? Вместо тепла зелень стекла, Вместо огня - дым. Из сетки календаря выхвачен день. დაკარგული თაობა ვართ ჩვენ? არააააა.... რატომ იჩემებს ყველა თაობა ამას? რა, კარგია? არა, ჩვენ არ ვართ. ვერ ვართ... კი, წაგვართვეს, არ გვაცალეს... მაგრამ... დღეს თითქოს საშუალება გვეძლევა наверстать упущенное. მართალია через не могу, მაგრამ მაინც... შეიძლება. და თან ჩვენ არ გვყავს გერტრუდა სტაინი. სალონები? არც სალონები გვაქვს. გაჯეტომანები ვართ. ინტერნეტი გვაქვს. მობილურები. ჩეთები. მანქანები. - ციკლები. კვადრო-, მოტო-... წიგნებიც გვაქვს. ვირტუალური. ურთიერთობებიც. ვირტუალური. სიტუაციები. ჭორები. ჩხუბი. სასიამოვნო და უსიამოვნო ამბები. საღამოები გვაქვს: Сигареты в руках, чай на столе, - Эта схема проста. И больше нет ничего - все находится в нас... Перемен требуют наши сердца Перемен требуют наши глаза... какие там перемены?! и чушь все это, чушь что перемены всегда к лучшему! все чушь! რა მაგრა...

. არ მინდა სიმშვიდე და სიწყნარე მინდა მოძრაობდა და action განწყობა მიდის და მოდის და იცვლება და ნარჩუნდება და რადიკალურად განსხვავებულია და ხან ერთნაირია და რა არის სინამდვილეში და რა მინდა სინამდვილეში და რას ვეძებ და სად ვიპოვი და წავალ თუ არ წავალ და ცოტა თუ ავმოძრავდები წასვლას სხვა რაღაცაც მოჰყვეს იქნებ და ჩამოვალ? და წავალ? და რა?

საიდან? არ ვიცი. შიგნიდან. სადღაც შიგნიდან. და რატომ? არც ეგ ვიცი. ისე. უცნაურია, მაგრამ ასეა და შეკითხვებს მირჩევნია ასე მივიღო როგორც არის და დავტკბე ამით, სანამ არის და რომ ანათებს, ამას აშკარად ვხვდები. სხვების სახეებზე. კომენტარებზე. მომართვაზე... :) ცისი, იცი მშურს შენიო - დღეს მითხრეს და რატომ ხარ ასეო? just :)