დავწერო?! არ დავწერო?! ?! ?! :)
რაღაც ხდება ჩემს თავს, თუ ჩემს ცხოვრებაში... ჯერ ზუსტად ვერ გავარკვიე - რა. არც ვჩქარობ. ეს შეგრძნება უფრო სასიამოვნოა რაღაცნაირად და არ ვარ წინააღმდეგი, ცოტა გახანგრძლივდეს
პრინციპში, რომც მქონდეს გარკვეული, ალბათ არ დავწერდი მაინც :P :)
боюсь развеять то, что витает в воздухе вокруг меня :)
ვსო, მეშინია, წავედი მე :)
პ.ს. ვიღიმები
”პირველად გაიღიმა მთელი საღამოს მანძილზე. არა. იცინოდა. სხვებსაც აცინებდა და თვითონაც იცინოდა. იმხიარულა (?!)მაგრამ არ გაუღიმია. ეს სხვა იყო...”
საკუთარი თავის ციტირება რომ მოვახდინე არა უშავს?! :))))) უბრალოდ მივხვდი, რომ ზუსტად ეს იყო და იმიტომ.
ხო, ფრაზა ”მთელი საღამოს მანძილზე” ალბათ უნდა ჩანაცვლდეს ამით - ”ბოლო დიდი ხნის მანძილზე”
ეს ღიმილი მინდა შევინარჩუნო. სიცილს რომ შევინარჩუნებ ეს უკვე ზუსტად ვიცი და აი ღიმილი...
ახლა კი მართლა წავედი, хватит! :)
პრინციპში, რომც მქონდეს გარკვეული, ალბათ არ დავწერდი მაინც :P :)
боюсь развеять то, что витает в воздухе вокруг меня :)
ვსო, მეშინია, წავედი მე :)
პ.ს. ვიღიმები
”პირველად გაიღიმა მთელი საღამოს მანძილზე. არა. იცინოდა. სხვებსაც აცინებდა და თვითონაც იცინოდა. იმხიარულა (?!)მაგრამ არ გაუღიმია. ეს სხვა იყო...”
საკუთარი თავის ციტირება რომ მოვახდინე არა უშავს?! :))))) უბრალოდ მივხვდი, რომ ზუსტად ეს იყო და იმიტომ.
ხო, ფრაზა ”მთელი საღამოს მანძილზე” ალბათ უნდა ჩანაცვლდეს ამით - ”ბოლო დიდი ხნის მანძილზე”
ეს ღიმილი მინდა შევინარჩუნო. სიცილს რომ შევინარჩუნებ ეს უკვე ზუსტად ვიცი და აი ღიმილი...
ახლა კი მართლა წავედი, хватит! :)
Comments
nu, eta ne savsem to, chto ti dumaesh... თუმცა რა უნდა იფიქრო, მეც არ ვიცი ჯერ რაზე მეღიმება :)
ერთ მშვენიერ დღეს შეიძლება აღარ გამეღიმოს და უცებ რომ წყდება ხოლმე მუსიკა, ისე გაწყდეს ეს განწყობა, მაგრამ მკიდია, ჯერ იმ ერთ მშვენიერ დღემდე სხვა მშვენიერი დღეები უნდა იყოს :)
მინდოდა დამეწერა, მოდი უკომენტაროდ დავტოვებ მეთქი, მაგრამ მაინც კომენტარი გამომივიდა :)))
ისე, რომ შემოვდიოდი, გული მიგრძნობდა, შენი კომენტარი დამხვდებოდა და გამეხარდა :)