old. actual. immer noch


თეთრია. მშვიდია. წყნარია. ჩუმია
ეცემა. ეცემა. არ ყვირის
ვეღარ ვგრძნობ. არ მტკივა. აღარც მიხარია
დანახვა შორეულ ნაპირის

თეთრია. მშვიდია. წყნარია. ჩუმია
ეს ვარდნა არასდროს მთავრდება
ოდესმე მივაღწევ, მაგრამ ჯერ არ ვიცი
ნაპირზე ვინ და რა დამხვდება

ვიღაცამ ზეცაში ოცნება დახია
ზევიდან გვაფერთხავს ნაფლეთებს
შენ თოვლი გგონია. არავის უჯერებ
”ოცნება! - ეს როგორ გაბედეს!”

და თოვლში დაწოლილს ოცნების ეტლები
გვივლიან ზედ შუშის ბორბლებით
თეთრია. მშვიდია. წყნარია. ჩუმია
ჩვენც ამ სიჩუმეში ვშორდებით...

Comments

ketketa said…
რა ლამაზია, ელის...
შენია, არა?:)
© said…
ხო, ქეთ. ცოტა ძველია, ალბათ შარშანდელი, მაგრამ გამახსენდა უცებ და... :)
ketketa said…
სიძველე უხდება ხო იცი, ღვინოსავითაა:)
Anonymous said…
kochag, zalian magari xar:)

:)

irina var
Just Me said…
ელის საოცრად წერ... მართლა.
უდიდეს გრძნობას აქსოვ ყველაფერში და ალბათ მაგიტომ გამოდის შენი ნაწერები ასეთი ზებუნებრივად კარგი, ლამაზი, თბილი... გულში რომ ჩაგივარდება და სულ თავში გიტრიალებს.
ვგიჯდები შენს ამ პატარა სამყაროზე :)
© said…
იროოო! :)

დაბრუნდი?! welcome back :)

მადლობა! :)


პ.ს. და მომენატრე, ისე :)
© said…
მადლობთ, ნანო :)

Popular posts from this blog

14 დღე ევროპის გარშემო. კარი პირველი

ყავის მარცვლები შენ დაშლილ თმაში

ხოშ-გელდი, ძმაო! მე ვარ მდიდარი..