во так :)

არის რაღაცეები, რასაც ვერასოდეს გავიგებთ, ისე იყო თუ არა, როგორც ჩვენ გვეგონა. ვერასოდეს გაიგებ, შენი ქალური ინტუიცია ცდებოდა თუ არა, მართლა დაინახე თუ არა ის პატარა გაელვება, რომელიც იმან არ გააღვივა იმ მიზეზით, რომელიც შენ კარგად იცოდი და ის ალბათ კარგად ხვდებოდა. ეს ისეთი რაღაცეებია, რასაც არც კი ყვები, იმიტომ რომ მოსაყოლიც არაფერია, მხოლოდ შეგრძენებებია ეს და მხოლოდ ორი ადამიანი ხვდება. ეს ცხოვრების უმნიშვნელო დეტალებია, რომლებიც უბრალოდ ღიმილს იწვევს და მერე გავიწყდება и которых мы обойдем молчанием...

რამ გამახსენა... :)

Comments

ketketa said…
ეტა მუჟიკამ ნე პანიაწ, არა, ელის?:)
ო–ლა–ლაა, როგორ დაწერე ამაზე...:)რაღაცნაირი მომენტები, რარაცნაირი.
აი ზუსტად ეგრეა:) და საკუთარ თავსაც ვერ ეტყვი ამაზე ხმამაღლა, განა იმიტომ, რომ უხერხულია:)) არა, უბრალოდ ვერ 'იტყვი' მართლა...:)
ხანდახან ცოტა სინანული ახლავს ხოლმე ასეთ მომენტებს, ხანდახან კიდე უბრალოდ გაღიმებული და წამიერად გაშტერებული მზერა, გახსენება და ვსო...:)
© said…
:) :) :) აბააა... :) შენ ხომ გესმის :)
ketketa said…
ვაგლახ:))

Popular posts from this blog

14 დღე ევროპის გარშემო. კარი პირველი

ყავის მარცვლები შენ დაშლილ თმაში

ხოშ-გელდი, ძმაო! მე ვარ მდიდარი..