ფაქტი. მოვლენა. no comment
ადგილი - კალა. გარეთ
დრო - დღეს (ანუ გუშინ). gegen 20:00
ფაქტი/მოვლენა - пугающий приступ счастья
მიზეზი - (ამო)უცნობია
დრო - დღეს (ანუ გუშინ). gegen 20:00
ფაქტი/მოვლენა - пугающий приступ счастья
მიზეზი - (ამო)უცნობია
სამი სიტყვა ცისიასათვის
რაზე ვაპირებ იცი, დაწერას? სიყვარულზე. ხო, სიყვარულზე. უფრო სწორად, სიტყვებზე "მე შენ მიყვარხარ". არ დაიძაბო, ვინც არ უნდა იყო შენ, არ დაიძაბო. წარსულ დროში / წარსულ ამბებზე ვყვები. ისე, რა უცნაურია, რატომ უნდა დაიძაბო, თუნდაც ახლანდელზე ვყვებოდე და თუნდაც შენ გეხებოდეს, ვინც არ უნდა იყო. წესით ხომ უნდა გვიხაროდეს, ადამიანს რომ ვუყვარვართ, და ან ვუყვარდით მაინც. ესეც რა უცნაური გამოცდილებაა, რატომ დავწერე "არ დაიძაბო?" მართალი გითხრა, არ ვიცი, საიდან წამოვიდა, რატომ მომინდა, ამაზე დამეწერა. ზოგადად, იმდენად არ ვწერ ასეთ ამბებს, ასეთ პირადს, რომ მე თვითონ მეუცნაურა. უბრალოდ დღეს დილიდან მაქვს აკვიატებული, თავში მიტრიალებს, მწიფდება, მოლოდინის სიხარული მაქვს, რომ უნდა დავჯდე, და დავწერო. ახლა კი უკვე ღამეა. 12 საათი დაიწყო. ახალი მოსული ვარ სახლში და აივანზე ვზივარ (აგარაკზე). კალიის თუ ჭრიჭინის ხმა ის მის მარტო და შორიდან სიმღერის. ამჯერად ბავშვები მღერიან, აშკარად. ბავშვები აღარ ეთქმით ამასობაში :) და კიდევ ბურთის ხმა. შემეძლო, კიდევ დავრჩენილიყავი იმ ხალხმრავლო...
Comments
მარტივი და მშვენიერია ეს ყველაფერი და შევირგოთ, ცის:)))
არა, არ მეშინია, უბრალოდ არ მინდა გამიაროს :) ნუ, ყოველ შემთხვევაში - დიდხანს არ გამიაროს და მერე - უბრალოდ მშვიდ და ღიმილიან განწყობაში გადაიზარდოს, მართლა სულ აჟიტირებული ხომ არ ვიქნები :))))
ხო და მეც მივხვდი, რომ სწორია :) და მაგრა გამეხარდა, რომ დავბრუნდი :) იმიტომ რომ რაღაც ხნის განმავლობაში მიძინებული იყო, ან ნახევრად მიძინებული ჩემი ის თვისებები, რაც ძალიან მიყვარს, და ის, რომ ძალინ მხიარული ვიყავი და სიცოცხლის ხალისით და სიყვარულით სავსე, ეხლა მახსენდება და ვხვდები, რომ ეს ჩემი ჩვეული მდგომარეობაა. სამწუხაროდ ისეთი სიხშირით არ ვლინდებოდა აქამდე და იმედია აწი დომინანტური იქნება :)აუ რა ვიბაზრე :))))
ვიპუსწი იო, ვიპუსწიიი:)))))
უბრალოდ არ მინდა მერე ერთბაშად დაუჯდეს ელემენტები :)