Posts

Showing posts from May, 2016

ჩაის თემა

ჩაის და ყავის სმის თემაზე დავფიქრდი დღეს: რამხელა შინაარსობრივი დატვირთვა და განსხვავებაა. სულ სხვაა - (ა)მოდი/წამოდი, ყავა დავლიოთ და სულ სხვაა - (ა)მოდი ჩემთან, ჩაი დავლიოთ. სალაპარაკო თემებიც სხვაა და განწყობა/მიზანი/დატვირთვაც. გასაგებია, რომ ზოგი საერთოდ არ სვამს ჩაის, ზოგი კი - ყავას. აზრი ხომ გაიგეთ?! :-)

real

პატარა, უბრალო საოქრომჭედლო "სალონი", სადაც ოქრომჭედლები ევროკინოს უყურებენ... ხანდახან როგორ მშურს ასეთი ხალხის, ზუსტად რომ იციან, რას აკეთებენ, ზუსტად იმას აკეთებენ, რაც კარგად იციან და გამოსდით და თან აშკარად გულით აკეთებენ. უყვართ თავიანთი ძალიან კონკრეტული და ნამდვილი საქმე. რაღაცნაირი სიმშვიდე მოდის ასეთი ხალხისგან. უბრალო ბედნიერება იგრძნობა

music (?) breaks free?

ისევ აქტუალურ კულტურულ მოვლენებზე: ყველა მუსიკალურ ღონისძიებას რომ დავესწრო, რომელსაც მინდა და ყველგან რომ წავიდე (თბილისი, ბათუმი, ანაკლია...), თან ისე, როგორც მინდა, კრედიტის აღება მომიწევს :) აქედან დამებადა იდეა - რა მოხდება, სპეციალური პროდუქტი რომ შექმნან ქართულმა ბანკებმა?! მაგ.: თიბისი ბანკი​ - სხვა დანარჩენისთვის "musicard"ი არსებობს საქართველოს ბანკი - აიხდინეთ თქვენი მუსიკალური სურვილები "musicredit"-ის საშუალებით და ა.შ. პ.ს. იდეის მოპარვას არ ვართ © ვაპატენტებ :))

dream on

I have a dream და მე არ ვარ მარტინ ლუთერ კინგი I have a dream და ამას არც ქართულ პოლიტიკასთან აქვს რამე კავშირი I have a dream ეს dream ძალიან მიწიერია, გამაღიმებელი, ახდენადი I have a dream ეს პრინციპში, სურვილი უფროა, მალე მიზანიც გახდება, მაგრამ... I have a dream და მე მომწონს, ამას dream-ს რომ ვეძახი ჯერ კიდევ I HAD a dream: დამესიზმრა, ვითომ ჩემი ძმა გამომყვა ველოსიპედის საყიდლად. ბაზრის კვლევა არ ჩაგვიტარებია, არც კი გვივლია, არც ფასები შეგვიდარებია, პირველივე შემხვედრისგან ვიყიდეთ 450 ლარად, შევაჭრების გარეშე. რაღაცნაირად პირდაპირ ვენდე და მარტივად გადავწყვიტე. ჰოდა ვიყავი ბედნიერი, მოვაჯექი ჩემ ოცნებას და გავაქროლე. მერე, მახსოვს, უცებ გამიფუჭდა. "ცეპი" გადაძვრა. ბავშვობიდან გამოყოლილი უნარი იყო ეტყობა, არც დავფიქრებულვარ, ისე დავიწყე შეკეთება (ბავშვობაში ხშირად დავმდგარვარ ასეთი ფაქტის წინაშე და ძირითადად თვითონვე ვაკეთებდი ხოლმე. (ხო, ანუ ამით ხაზი გავუსვი იმას, რომ ბავშვობაში მყავდა (თუ მქონდა?) ველოსიპედი. სულ.)). ისეთი ნაცნობი და სასიამოვნი შე