Высоцкий

დრო. რეცეპტები და აგვისტო, როგორც კვირის საღამო

July 27, 2025

აი ასე მინდა, მთელი აგვისტო გავატარო მეთქი, მივწერე მეგობარს და ეს ფოტო ჩავუგდე. ოღონდ წინ გაშლილი ლეპტოპი მხოლოდ არასამუშაო და მხოლოდ სიამოვნების მიზნით უნდა იყოს ჩართული. მთელი აგვისტო კი არა, ისე გადავიღალე, ალბათ ორი თვეც მშვენივრად გავატარებდი ასე. დღეს კვირაა და საერთოდ ვერ აღვიქვამ. იმიტომ, რომ დილიდან ვმუშაობდი. კვირა კი არა, რა დღეა, იმას ვერ აღვიქვამ. უბრალოდ, ჩემ თავს ვეუბნები, ცოტაც, ცისია, ცოტაც, ზუსტად 6 დღე და მორჩა, მერე მართლა ყველანაირად უნდა დავისვენო. ახლაც უამრავი საქმე მაქვს, მაგრამ ნახევარი დღე და დარჩენილი საღამო მაინც უნდა შევირგო. არ მივეკარო საქმეს. თუმცა, სხვა, ამ ეტაპზე მთავარი საქმის გადადება მაინც არ გამოდის, ცოტა აზრზე მოვალ, ცოტა თავის ტკივილი გამივლის, ცოტა დავისვენებ და წავალ რუსთაველზე ... იმიტომ, რომ შემდეგ დღეებში ვერ წავალ. ისე, ზაფხული ასეთია. სულ ელოდები, ელოდები, ფიქრობ, რომ ბევრი რაღაც უნდა გააკეთო / მოასწრო. ახლაც, მგონია, აი ყველაფერს მოვრჩები და მერე უნდა მოვიფიქრო, რას ვიზამ "ზაფხულში". არა და ამ ყველაფერს რომ მოვრჩები, აღმოვა...

სამი მამაკაცი და გვიანი საუზმე

July 21, 2025

რამდენი ხანია, რამის დაწერა მინდა. ხან რის, ხან რის. სხვადასხვა სიტუაციაში სხვადასხვა იდეა თუ იმპულსი მოდის. მაგრამ აი ახლა, როგორც იქნა მივეცი ჩემ თავს დრო და უფლება, რომ ლეპტოპი არა საქმის გასაკეთებლად, არამედ საწერად გამეხსნა, გავხსენი ბლოგი, ახალი გვერდი და .... სუფთა ფურცლის დანახვამ უცებ შემაშინა. და რა თქმა უნდა, ცისია რისი ცისიაა, რამე ციტატა რომ არ გაახსენდეს, ფილმიდან, წიგნიდან, სიმღერიდან, ლექსიდან. ხოდა აჰა - "კვლავ თავგზას მიბნევს სუფთა ფურცელი". არა და არ მახსენდება, სხვა დროს თავგზა დაებნია. ეტყობა, სანამ წინა ნაბიჯები გავიარე და ეს ფურცელი გავხსენი, რაღაცეები გაიფანტა. რაც იქნება - იქნება. რაც გამოვა - გამოვა. ვითომ სხვა დროს ხვანაირად ვწერ, რა :) როგორც წესი, თვითონ იწერება რაღაცეები და ხშირად, დაგეგმილს სრულიად გადავუხვევ ხოლმე. სანამ ამას ვწერდი, ამ მშვიდ და მყუდრო კაფეში სამი მამაკაცი შემოვიდა, აი მამაკაცი - ზუსტად ეს სიტყვა შეესაბამებოდა. არც უარყოფითს ვამბობ ამით რამეს, არც დადებითს. მაგრამ ძალიან დაარღვიეს სიმყუდროვე. მაგრამ შემოვიდნენ, შეუკვეთეს და გ...

სამი სიტყვა ცისიასათვის

August 12, 2025

რაზე ვაპირებ იცი, დაწერას? სიყვარულზე. ხო, სიყვარულზე. უფრო სწორად, სიტყვებზე "მე შენ მიყვარხარ". არ დაიძაბო, ვინც არ უნდა იყო შენ, არ დაიძაბო. წარსულ დროში / წარსულ ამბებზე ვყვები. ისე, რა უცნაურია, რატომ უნდა დაიძაბო, თუნდაც ახლანდელზე ვყვებოდე და თუნდაც შენ გეხებოდეს, ვინც არ უნდა იყო. წესით ხომ უნდა გვიხაროდეს, ადამიანს რომ ვუყვარვართ, და ან ვუყვარდით მაინც. ესეც რა უცნაური გამოცდილებაა, რატომ დავწერე "არ დაიძაბო?" მართალი გითხრა, არ ვიცი, საიდან წამოვიდა, რატომ მომინდა, ამაზე დამეწერა. ზოგადად, იმდენად არ ვწერ ასეთ ამბებს, ასეთ პირადს, რომ მე თვითონ მეუცნაურა. უბრალოდ დღეს დილიდან მაქვს აკვიატებული, თავში მიტრიალებს, მწიფდება, მოლოდინის სიხარული მაქვს, რომ უნდა დავჯდე, და დავწერო. ახლა კი უკვე ღამეა. 12 საათი დაიწყო. ახალი მოსული ვარ სახლში და აივანზე ვზივარ (აგარაკზე). კალიის თუ ჭრიჭინის ხმა ის მის მარტო და შორიდან სიმღერის. ამჯერად ბავშვები მღერიან, აშკარად. ბავშვები აღარ ეთქმით ამასობაში :) და კიდევ ბურთის ხმა. შემეძლო, კიდევ დავრჩენილიყავი იმ ხალხმრავლო...

©